Είμαι ο καθρέφτης σου. Ή μάλλον εσύ είσαι ο καθρέφτης μου. Μην απορείς! Όλα είναι θέμα οπτικής! Κάθε φορά που με κοιτάζεις βλέπω τον εαυτό μου στο τζάμι των ματιών σου. Ακριβώς όπως βλέπεις εσύ τον εαυτό σου στο δικό μου τζάμι.
Είμαι ο καθρέφτης σου. Ο αιωνίος λερωμένος. Θα το πω και ας σε ντροπιάσω. Δεν με καθάρισες ούτε μια φορά από τότε που μετακόμισες σ'αυτό το διαμέρισμα, 6 μήνες τώρα. Ναι, ήμουν ήδη βρώμικος. Είχαν δει βλέπεις πολλά τα μάτια μου. Και αφού δε με καθάρισες εσύ, έχω μια μόνιμη θολούρα πάνω μου. Και κάποιες φορές ξεχνιέμαι και νομίζω ότι αυτή η θολούρα είναι η πραγματικότητα και ότι τίποτα δεν είναι καθαρό και γυαλιστερό. Ούτε τα πλακάκια του απέναντι τοίχου (και αυτά τα καθαρίζεις σχολαστικά, το ομολογώ).
Μοιάζουμε εμείς οι δυο, ξέρεις. Τα μάτια σου είναι κι εσένα μονιμως θολά. Μάλλον κι εσύ έχεις δει πολλά και μάλλον κανένας δε νοιάστηκε να σε καθαρίσει. Ή έτσι σε βλέπω εγώ εξαιτίας της δικής μου θολούρας. Ή μήπως πάλι η δική μου θολούρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αντικατοπτρισμός της δικής σου;
Μπερδεύτηκα. Τι τις θέλω εγώ τις φιλοσοφικές αναζητήσεις; Στο κάτω-κάτω ένας καθρέφτης είμαι. Αυτό που ξέρω είναι αυτό που βλέπω. Το ίδιο κι εσύ. Ξέρεις τι είναι αυτό που βλέπεις. Κι όταν σ'αρέσει και κοιτιέσαι με τις ώρες, κι όταν βλασφημάς τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια σου και τα ποτά της προηγούμενης νύχτας. Ξέρεις. Είσαι εσύ, αυτή είναι η όψη σου, αυτά είναι τα μάτια σου, αυτό είναι το χαμόγελό σου.
Και αυτό είναι το μυστικό μας.
Και οι δύο ξέρουμε πώς είναι τα μάτια σου πραγματικά, όσο κονσίλερ κι αν βάλεις για να κρύψεις τους μαύρους κύκλους. Ξέρουμε ποιο είναι το πραγματικό σου χαμόγελο, κι ας φοράς χίλια δυο άλλα ψεύτικα κατά καιρούς. Και οι δύο ξέρουμε πως έχεις ήδη την πρώτη σου ρυτίδα. Και δύο άσπρες τρίχες.
Αναρωτιέμαι αν ξέρεις όμως, ότι υπάρχουν φορές (λίγες αλλά υπάρχουν!) που τα μάτια σου δεν είναι θολά, αλλά έχουν μια λάμψη αληθινή και καθαρή. Και τότε φεύγει και η δική μου θολούρα και νιώθω πιο καθαρός και από τα πλακάκια απέναντι.
Και κλείνω τα μάτια μου και το μόνο που θέλω είναι να είμαι καθρέφτης. Ο δικός σου καθρέφτης.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
μάγια προτείνω ξύδι κι εφημερίδα για τους καθρέφτες μας (κι ο δικός μου τα ίδια παράπονα μου κάνει!) κι αποτοξίνωση για μας, ευκαιρία τώρα με τη νηστεία, φρουτάκια, χυμουδάκια, λαχανικούλια και πιο πολύ ύπνο (τα σιγαρέτα τα αποσιωπώ διακριτικά...
μπορούμε εκτός από τα σιγαρέτα να αποσιωπήσουμε και τα φρούτα;; :Ρ
Ντροπή σας! Ούτε σα smoothies δε θέτε να τα βλέπετε?
Σας έβαλα συνταγή χούμους και umlaut σχόλια στο ποστ "πολίτικα αλμυρά κουλουράκια" αν δεν είστε μπίζι και θέλετε να ρίξετε μια ματιά :)
αχ ναι είμαι πολύ busy,φαίνεται ε;
το σχόλιο για το umlaut το ειδα, σας ευχαριστώ!
παω για το χούμους τώρα και αν μείνω ικανοποιημένη θα πιω ένα smoothie στην υγειά σας!:)
Καλό και όμορφο βράδυ Κυριακής Μάγια:)))
Aαααχχχ, πολύ μου άρεσε το κειμενάκι σου!
Τελικά όλοι οι καθρέφτες τα ίδια παράπονα έχουν και τα ίδια μυστικά ξέρουν, όσο κι αν τους καθαρίζουμε για να τους ξεγελάσουμε ή όσο βρώμικους κι αν τους αφήνουμε, νομίζοντας ότι δεν βλέπουν αυτά που θέλουμε να κρύψουμε.
(Τώρα εγώ γιατί μελαγχόλησα, που δεν το συνηθίζω κιόλας??? - Ας πάω να φάω ένα φρουτάκι να χαρεί και η heart:)))
σ'ευχαριστώ πολύ έλενα, χαίρομαι που σου άρεσε! :)
ελπίζω το φρουτάκι να σε ξεμελαγχόλησε, εγώ τώρα τρώω σοκολάτα για τον ίδιο λόγο!
καλό βραδάκι! :)
Post a Comment