20/11/2007

Ο μονόλογος της φαφούτας χτένας



Είμαι η χτένα σου. Η φαφούτα χτένα σου. Ε, πως να αυτοαποκαλεστώ η καψερή αφού μου λείπουν μερικά δόντια; Από την κακομεταχείριση το έπαθα. Σαν κακοποιημένη σύζηγος που παρόλα όσα μου κάνεις εγώ κάθε πρωί σου γλυκοφιλώ τα μαλλιά πριν πας στη δουλειά.

Μπορεί να είμαι φαφούτα, αλλά δεν είμαι και τόσο γριά. Ούτε και άσχημη θα με λεγες. Απλώς συνηθισμένη. Καστανή, κοντούλα...αν είχα και μεγαλούτσικα οπίσθια θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχω όλα τα χαρακτηριστικά της μέσης ελληνίδας. Όχι ότι υπονοώ ότι η μέση ελληνίδα είναι φαφούτα. Προς θεού!

Καλύτερα να τις κόψω τις αναλογίες με τη μέση ελληνίδα πριν παρεξηγηθώ. Ας μιλήσω για τον εαυτό μου (είμαι άραγε η μέση χτένα;). Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί με αγόρασες! Για όσους δεν με έχουν γνωρίσει, είμαι αυτό που οι παλιομοδίτες θα έλεγαν τσατσάρα. Που σημαίνει ότι δεν είμαι κατάλληλη για τα μακριά πυκνά μαλλιά σου. Ούτε για το ανυπόμονο του χαρακτήρα σου. Ούτε για την τεμπελιά σου. Βγαίνεις από το μπάνιο κυρία μου και χωρίς να έχεις χρησιμοποιήσει ίχνος μαλακτικής περιμένεις με δυο χτενιές να σου ξεμπερδέψω την κώμη. Για βάστα καλή μου! Χτένα είμαι, δεν είμαι ο Vidal Sassoon wash and go!

Θα στο πω μια και καλή! Δεν είμαι εγώ για σένα. Χρειάζεσαι βούρτσα. Επαγγελματική, πώς το λένε. Ειδική για μακριά μαλλιά και απαιτητικούς χαρακτήρες σαν και την αφεντιά σου. Ανεκτική στην κακομεταχείριση. Που να έχει όλα της τα δόντια.

Για κάποιον ανεξήγητο για μένα λόγο όμως, δε θες να με αλλάξεις. Είσαι πλάσμα της συνήθειας, το ξέρω. Άσε που δε νοιάζεσαι και πολύ για τα μαλλιά σου. Τι είπες; Θες να με πας στον ορθοδοντικό να μου βάλεις μασέλα; Ε δεν είμαστε με τα καλά μας! Για δοκίμασε να πας στον ορθοδοντικό και να με καθίσεις στην καρέκλα και να με συστήσεις ως ασθενή...Ε ρε γέλια που θα κάνουμε!

Δεν επιδέχομαι επισκευής, χρυσή μου. Θα είμαι φαφούτα μια ζωή. Και με τους ρυθμούς που πας δε θα μου μείνει δόντι για δόντι. Χαλάρωσε λίγο. Δώσε μου πέντε λεπτά παραπάνω κάθε μέρα, φέρσου μου πιο τρυφερά και θα δεις ότι δεν είμαι και τόσο άχρηστη. Ίσως ποτέ να μην φτάσω στο υψηλό επίπεδο μιας επαγγελματικής βούρτσας, αλλά τουλάχιστον εγώ σε ξέρω τρίχα προς τρίχα. Εγώ τα μεγάλωσα αυτά τα μαλλιά. Εγώ τα χαϊδεύω κάθε μέρα. Εγώ τα μυρίζω - και τι ωραία που μυρίζουν! Τα αγαπώ αυτά τα μαλλιά και αγαπώ και σένα. Και ας με κατάντησες φαφούτα.

Έτσι λοιπόν. Δώσε μου πέντε λεπτά παραπάνω την ημέρα. Καμιά φορά μόνο τόσο χρειάζεται για να καλυτερέψουν τα πράγματα.

2 comments:

heart n soul said...

η χτένα σας μπορεί να κάνει παρέα με τη δική μου αν θέλει, με κόμη σαν τη ζούγκλα του Αμαζονίου πριν την αποψίλωση, την παραμελώ κατ'εξακολούθηση

Μάγια said...

φαφούτες χτένες όλου του κόσμου, ενωθείτε! :Ρ